بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و الصلاه و السلام على رسول الله (ص )
وصیتى است از پدرى پیر که عمرى را به بطالت و جهالت گذرانده و اکنون به سوى سراى جاوید مى رود با دست خالى از حسنات و نامه اى سیاه از سیئات ، به امید به مغفرت الله و رجا به عفو الله است - به فرزندى جوان که به کشاکش با مشکلات دهر و مختار در انتخاب صراط مستقیم الهى - کهخداوند به لطف بیکران خود هدایتش فرماید - یا خداى ناخواسته انتخاب راه دیگرى - که خداوند به رحمت خود از لغزشها محفوظش ‍ فرماید.    
و فرزندم ! کتابى را که به تو هدیه مى کنم شمه ایست از صلاه عارفین و سلوک معنوى اهل سلوک ، هر چند مثل منى عاجز است از بیان این سفرنامه . و اعتراف مى کنم که آنچه نوشته ام از حد الفاظ و عباراتى چند بیرون نیست ، و خود تاکنون به بارقه اى از این شمه دست نیافتم .
پسرم ! آنچه در این معراج است ، غایه القصواى (::نهایت ) آمال اهل معرفت است که دست ما از آن کوتاه است - عنقا شکار کسى نشود دام بازگیرد (2)- لکن از عنایات خداوند رحمان نباید مایوس شویم که او - جل و علا - دستگیر ضعفا و معین فقر است .
عزیزم ! کلام در سفر از خلق به حق ، و از کثرت به وحدت ، و از ناسوت به مافوق جبروت است ، تا حد فناى مطلق که در سجده اول حاصل شود، و فنا از فنا که پس از صحو، در سجده دوم حاصل گردد. و این تمام قوس ‍ وجود است من الله و الى الله و در این حال ، ساجد و مسجودى و عابد و معبودى در کار نیست . هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن .(3)
پسرم ! آنچه در درجه اول به تو وصیت مى کنم آن است که انکار مقامات اهل معرفت نکنى ، که این شیوه جهال است و از معاشرت با منکرین مقامات اولیا بپرهیزى ، که اینان قطاع طریق حق هستند
فرزندم ! از خودخواهى و خودبینى به در آى که این ارث شیطان است که به واسطه خودبینى و خودخواهى از امر خداى تعالى به خضوع براى ولى و صفى او جل و علا سرباز زد. و بدان که تمام گرفتاریهاى بنى آدم از این ارث شیطانى است که اصول فتنه است و شاید ایه شریفه و قاتلوهم حتى لا تکون فتنه و یکون الدین لله (4)در بعض مراحل آن ، اشاره به جهاد اکبر و مقاتله با ریشه فتنه که شیطان بزرگ و جنود آن - که در تمام اعمارق قلوب انسانها شاخه و ریشه دارد، باشد، و هر کس براى رفع فتنه از درون و برون خویش باید مجاهده نماید، و این جهاد است که اگر به پیروزى رسید، همه چیز و همه کس اصلاح مى شود. پسرم ! سعى کن که به این پیروزى دست یابى ، یا دستکم به بعض مراحل آن .. همت کن و از هواهاى نفسانیه - که حد و حصر ندارد بکاه ، و از خداى متعال جل و علا استمداد کن - که بى مدد او کس به جایى نرسد و نماز - این معراج عارفان و سفر عاشقان - راه وصول به این مقصد است ، و اگر توفیق یابى و یابیم به تحقق یک رکعت آن و مشاهده انوار مکنون در آن و اسرار مرموز آن - ولو به قدر طاقت خویش - شمه اى مقصد و مقصود اولیاى خدا را استشمام نمودیم ، و دورنمایى از صلاه معراج سید انبیا و عرفا - علیه و علیهم و على آله الصلاه و السلام - را مشاهده کردیم که خداوند منان ما و شما را به این نعمت بزرگ منت نهد. راه بس است ، یعنى دور است و بسیار خطرناک و محتاج به زاد و راحله فراوان ، و زاد مثل من ، یا هیچ ، یا بسیار اندک است ، مگر لطف دوست جل و علا شامل و دستگیرى کند.
عزیزم ! از جوانى به اندازه اى که باقى است استفاده کن ، که در پیرى همه چیز از دست مى رود، حتى تتوجه به آخرت و خداى تعالى . از مکاید بزرگ شیطان و نفس اماره آن است که جوانان را وعده صلاح و اصلاح در زمان پیرى مى دهد تا جوانى با غفلت از دست برود، و به پیران وعده طول عمر مى دهد، و تا لحظه آخر با وعده هاى پوچ ، انسان را از ذکر خدا و اخلاص ‍ براى او باز مى دارد تا مرگ برسد و در آن حال ایمان را - اگر تا آن وقت نگرفته باشد - مى گیرد، پس در جوانى که قدرت بیشتر دارى ، به مجاهدت بر خیز، و از غیر دوست جل و علا بگریز، و پیوند خود را هر چه بیشتر - اگر پیوندى دارى - محکمتر کن و اگر خداى نخواسته ندارى ، تحصیل کن ، و در تقویتش همت گمار، که هیچ موجودى جز او جل و علا سزاوار پیوند نیست و پیوند با اولیاى او اگر براى پیوند به او نباشد، حیله شیطانى است که از هر طریق سد راه حق کند هیچ گاه به خود و عمل خود به چشم رضا منگر که اولیاى خلص چنین بودن و خود را لاشى مى دیدند، و گاهى حسنات خود را از سیئات مى شمردند. پسرم ! هر چه مقام معرفت بالا رود، احساس ‍ ناچیزى غیر او - جل و علا - بیشتر شود.
در نماز - این مرقاه وصول الى الله - پس از هر ستایش تکبیرى وارد است ، چنانکه در دخول آن تکبیراست ، که اشاره به بزرگتر بودن از ستایش است ، ولو اعظم آن که نماز است و پس از خروج ، تکبیرات است که بزرگتر بودن او را از توصیف ذات و صفات و افعال مى رساند. چه مى گویم ؟ کى توصیف کند؟! و چه توصیف کند؟! و با چه زبان و چه بیان توصیف کند؟! که تمام عالم ، از اعلى مراتب وجود تا اسفل سافلین ، هیچ کس و هر چه هست ، اوست ، و هیچ (::کسى که هیچ است ) از هستى مطلق چه تواند گفت ؟ و اگر نبود امر خداى تعالى و اجازه او - جل و علا - شاید هیچ یک از اولیا سخنى از اوست لا غیر، و کس نتواند از ذکر او سرپیچى کند که هر ذکر، ذکر اوست و قضى ربک الا تعبدوا الا ایاه (5)ایاک نعبد و ایاک نستعین (6)که شاید از لسان حق خطاب به همه موجودات است .
و ان من شى الا یسبح بحمده و لکن لا تفقهون تسبیحهم (7) این نیز به لسان کثرت است ، وگرنه او حمد است و حامد است و محمود، ان ربک یصلى (8)، الله نور السموات و الارض . (9)
پسرم ! ما که عاجز از شکر او و نعمتهاى بى منتهاى اوییم ، پس هر چه بهتر که از خدمت به ندگان او غفلت نکنیم - که خدمت به آنان خدمت به حق است - چه که همه از اویند. هیچ گاه در خدمت به خلق الله وجود را طلبکار مدان که آنان بحق منت بر ما دارند - که وسیله خدمت به او جل و علا هستند - و در خدمت به آنان دنبال کسب شهرت و محبوبیت مباش که این خود حیله شیطان است که ما را در کام خود فرو برد، و در خدمت به بندگان خدا آنچه براى آنان پر نفعتر است ، انتخاب کن ، نه آنچه براى خود یا دوستان خود، که این علامت صدق به پیشگاه مقدس او جل و علاست .
پسر عزیزم ! خداوند حاضر است و عالم محضر اوست ، و صفحه نفس ماها یکى از نامهاى اعمالمان . سعى کن هر شغل و عمل که تو را به او نزدیکتر کند انتخاب کن که آن رضاى او جل و علاست . در دل به من اشکال مکن که اگر صادقى ، چرا خود چنین نیستى ، که من خود مى دانم که به هیچ یک از صفات اهل دل موصوف نیستم ، و خوف آن دارم که این قلم شکسته ، در خدمت ابلیس و نفس خبیث باشد، و فردا از من مواخذه شود، لکن اصل مطالب حق است ، اگر چه به قلم ثل منى که از خصلتهاى شیطانى دور نیستم . و به خداى تعالى در این نفسهاى آخر پناه مى برم و از اولیاى او جل و علا امید دستگیرى و شفاعت دارم . بارالها! تو خود از این پیر ناتوان و احمد جوان دستگیرى کن ! و عاقبت ما را ختم به خیر فرما! و با رحمت واسعه خود ما را به بارگاه جلال وجمال خود راهى ده .
و السلام على من اتبع الهدى
شب 15 ربیع المولود 1407
روح الله موسوى خمینى

1-سر الصلاه ، امام خمینى رضوان الله علیه ، ص 27 - 30
2-
عنقا شکار کسى نشود دام بازگیر حافظ
 
کانجا همیشه باد به دست است دام دا
 
3-اوست اولین و آخرین و پیدا و نهان .(حدید / 3)
4-با آنان پیکار کنید تا فته نباشد و دین از آن خدا گردد. (بقره / 193)
5-و پروردگار تو حکم فرموده که جز او را نپرستید.(اسراء / 23).
6-فقط تو را مى پرستیم و فقط از تو یارى مى طلبیم .(حمد / 4)
7-هیچ چیزى نیست مگر آنکه با حمد و سپاس او تسبیح گوید، اما شما تسبیح آنان را نمى فهمید.(اسراء. 44)
8-همانا پروردگار تو نماز مى گزارد. اصول کافى ، ج 2، ص 329، کتاب الحجه ، باب مولد النبى (ص )، (حدیث / 13)
9-خدا نور آسمانها و زمین است .(نور / 35)

نظرات کاربران ()