خاطرات کوتاهی از شهید صیاد شیرازی( بمناسبت سالروز شهادتش )      

دلم براى صیادم تنگ شده. مدتیه ازش دور شده ام 

سحر است. نماز را در حرم امام مى خوانیم و راه مى افتیم. رسممان است که صبح روز اوّل برویم سر خاک. مى رسیم. هنوز آفتاب نزده، امّا همه جا روشن است. آقا( مقام معظم رهبری) آمده اند; زودتر از بقیّه، زودتر از ما.

- شما چرا این موقع صبح خودتون روبه زحمت انداختید؟

- دلم براى صیادم تنگ شده. مدتیه ازش دور شده ام.

تازه دیروز به خاک سپرده ایمش.   (عکس شهید)            

  ما توى کشور بقیة الّله هستیم

مثل کارمندها نمى آمد ستاد کل; که هفت ونیم یا هشت صبح، کارت ورود بزند و چهار بعد از ظهر، کارت خروج. زود مى آمد و دیر مى رفت. خیلى دیر.

مى گفت «ما توى کشور بقیة الّله هستیم. خادم این ملتیم. مردم ما رو به این جا رسوندن، مردم. باید براشون کار کنیم.»

 هرماه روضه خوانى

آخر هرماه روضه خوانى داشت; توى زیرزمین خانه اش، که حسینیه بود.

معمولاً هرکس مى آمد روزه بود. آخر جلسه نماز جماعت بود و افطارى. هر دفعه یک گوسفند نذر مى کرد; براى فقرا، آن هایى که مى شناخت.

شش بعدازظهر،مراسم شروع مى شد. امادوستان نزدیک، از ساعت سه مى آمدند.

حسینیه قبل از سه آماده بود. نمى گذاشت کسى دست به چیزى بزند; خودش پاچه هایش رابالا مى زد و مثل یک خادم کار مى کرد. تو و بیرون حیاط رامى شست و آب و جارو مى کرد.

جلسه که شروع مى شد، خودش را خیلى نشان نمى داد. تا موقع نماز جماعت، جلو نمى آمد.

 امام رو که مى بینم، تمام غصه هام تموم مى شه 

مى گفت «هر وقت مى رم پیش امام، امام رو که مى بینم، تمام غصه هام تموم مى شه. قبل ازاین که حرف بزنن، همین که مى بینمشون، تمام وجودم خالى مى شه از غم.»

امام عصر هم راضین 

قرار بود بهش درجه سرلشگرى بدهند.

«گفتیم به سلامتى مبارکه بابا.»

خندید. تند و سریع گفت «خوش بحالم. امّا درجه گرفتن، فقط ارتقاى سازمانى نیست.

وقتى آقا درجه رو بذارن رو دوشم، حس مى کنم ازم راضیَن.

وقتى ایشون راضى باشن، امام عصر هم راضین.

همین برام بسه.

****************************************************************

بنده برگزیده خدا

بسم الله الرحمن الرحیم

 من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظرو ما بدلوا تبدیلا

 امیر سرافراز ارتش اسلام و سرباز صادق و فداکار دین و قرآن، نظامی مؤمن و پارسا و پرهیزکار، سپهبد علی صیاد‌شیرازی به دست منافقین مجرم و خونخوار و روسیاه به شهادت رسید. این نه نخستین و نه آخرین باری است که دلی نورانی و سرشار از عشق و ایمان و وفاداری به آرمان‌های بلند الهی هدف تیر خشم و عناد و عصبیت از سوی زمره جنایتکار و فاسدی که ادامة حیات خود را به دشمنان اسلام دانسته است قرار می‌گیرد و دست خائن و خودفروخته‌ای نهال ثمره‌بخش این انسان والایی را قطع می‌کند. او مانند دیگر مردان حق از روزی که قدم در راه انقلاب نهادند همواره سر و جان خود را برای نثار در راه خدا به روی دست داشتند. سرزمین‌های داغ خوزستان و گردنه‌های برفراشته کردستان سال‌ها شاهد آمادگی و فداکاری این انسان پاک نهاد و مصمم و شجاع بوده و جبهه‌های دفاع مقدس صدها خاطره از رشادت و خودگذشتگی او حفظ کرده است. خطر مرگ کوچک‌تر از آن است که بندگان صالح خدا را از راه او بازگرداند و عشق به منال دنیوی حقیرتر از آن است که در دل نورانی شایستگان جایی بیابد. کوردلان منافق بدانند که با این جنایت‌ها روز به روز نفرت ملت از آنان بیش‌تر خواهد شد و خون مردان پاکدامن و پارسا همچون صیاد‌شیرازی و شهید لاجوردی بدنامی و سیاه‌رویی آنان را در تاریخ و در دل این ملت همیشگی خواهد کرد و سردمداران استکبار که با وجود لاف‌‌زنی‌های ضدتروریستی خود به امید آن نشسته اند که تروریست‌های مزدورشان در ایران اسلامی با شهید کردن مردان استوار و مقاوم انقلاب، راه تسلط بر ایران اسلامی را هموار کنند، بدانند که خون شهیدان راه حق، ملت مؤمن ما را راسخ‌تر و آشتی‌ناپذیرتر و مقاوم‌تر می‌سازد، رحمت و فضل بیکران الهی بر روح شهید عزیزمان علی صیاد‌شیرازی و لعنت و نفرین خدا و فرشتگان و بندگان صالحش بر ایادی منفور و مطرود استکبار.

اینجانب شهادت این بندة برگزیدة خدا را به ملت ایران بخصوص به یاران دفاع مقدس و ایثارگران جبهه‌های نور و حقیقت و خانواده‌های گرامی و فداکار و بازماندگان محترمش تبریک و تسلیت می‌گویم و صمیمی‌ترین درود خدا را به روح پاک او و خون به‌ناحق ریختة او نثار می‌کنم.

                      والسلام علی عبادالله الصالحین

                             سید علی خامنه ای

نظرات کاربران ()