بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در ایامی درحال برگزاری است که سینمای ایران سی‌امین سال تولد خود را جشن می گیرد؛ چرا که سینمای فعلی کشورمان همزاد با انقلاب شکوهمند اسلامی است و سال 57 سینمای ابتذال قبل انقلاب در خشم و نفرت مردم در آتش سوخت و سینما رکس آبادان و سینمای قم تجلی مخالفت مردم با سینمای فحشا و منکرات بود اما با پیروزی انقلاب، حضرت امام (ره) با بیاناتی سمت و سوی سینمایی کشورمان را اینگونه ترسیم نمود «ما با سینما مخالف نیستیم، با فحشا مخالفیم».   ایدئولوژیک مطرح شده توسط معمار انقلاب بر آن داشت تا سینمای ایران تولدی دوباره یابد و از آن مهمتر اصل سینما و جایگاه  آن در کشورمان تثبیت شود و هنرمندان انقلابی وظیفه حرکتی خود را شروع کنند اینجا بود که مدیران فرهنگی با دلسوزی و همراهی انقلابیون، فیلم‌های جدیدی تولید کردند و اکران فیلم محمد رسول ا... نشانی شد تا با تغییر ساختار ماهوی سینما، معماری جدیدی را شروع کنند و انقلابی در سینمای انقلاب ایران ایجاد کنند و حتی به جهت این که بتوانند نظر حضرت امام را نیز جلب کنند برنامه‌ریزی شده تا فیلم «گاو» را حضرت امام ببینند که بعد از دیدن فیلم ایشان خیلی تعریف کردند و این شد، تا فیلم‌های همسو به ساختار سینمای ایرانی تولید شود از عمر نهال انقلاب سه سال نگذشته بود که جشنواره فیلم فجر کار خود را شروع کرد و جایگاه ویژه‌ای در عرصه سینما باز کرد و این جشنواره در اکران فیلم و دریافت پروانه سینمایی یک امر تعیین کننده داشت و سینما حرکت جدیدی را شروع کرد.  

دهه اول انقلاب به جهت دغدغه‌های انقلاب فرهنگی در کشور و همراهی هنرمندان و مدیران فرهنگی باعث شد سینمای کشور قالب ایرانی و بومی به خود گرفت و شروع دفاع مقدس مسیر جدیدی در سینمای ایران باز کرد.

اما از نگاه کارشناسان سینمایی اکثر تولیدات دهه اول نگاه سطحی به مسایل ارزشی و اسلامی بود و این به خاطر به بلوغ نرسیدن در بیان مفاهیم دینی بود و البته هنوز هم در حال تجربه و خطا برای رسیدن به سینمای ایده‌آل هستیم. در دهه دوم انقلاب که با پایان دفاع مقدس همزمان بود سینمای ایران از رشد تکنیکی خوبی برخوردار شد و پا به عرصه جهانی گذاشت؛ اما متأسفانه موج جدید نیز از فیلم‌‌های غربی در آثار فیلم‌های ایران آشکار شد و گسترش رسانه‌های تصویری باعث شد تا اکران فیلم‌های خارجی به صورت عمومی و از طریق نمایش خانگی ذائقه‌های مردم و تولیدکنندگان را تغییر دهد و سینماگران نیز فیلم‌های گیشه‌ای با محتوای ضعیف و رنگ و لعاب غربی تابلوهای شهر را به خود اختصاص دهند.

جشنواره فیلم فجر نیز ذائقه خود را در انتخاب فیلم‌های ارزشی عوض کرده بود، اما هنوز نبض سینمای انقلاب و دفاع مقدس در طپش بود.

سال 1376 واژه‌ای جدید به نام دوم خرداد در جنبه‌های مختلف بر سر زبان‌ها انداخته شد این واژه مترادف با آزادی با تعریف خاص در امور مختلف از جمله فرهنگی بود و نگاه مدیران نگاه تساهل و تسامح بود و سینمای کشورمان سمت و سوی کاذبی را به خود گرفت و آنچه در آن دوره بدان بیشتر تأکید کردند آن مطلوب‌تر شد و سینما نیز در عرصه عشق و عشق بازی مظلوم‌تر واقع شد و حمایت‌ها و تشویق‌ها از تولیدات فریبنده و پوشالی و بعضاً مغرضانه بود باید صریح گفته شود که پای ابتذال در سینما در این دوره دوباره باز شد تا جایی که سینماهای کشورمان به تعطیلی رو آوردند و آن چیزی جز پس زدن قاطبه مردم از سینمای ابتذال دوره دوم خرداد بود.

در این میان هنرمندان متعهدی بودند که مظلومانه با تولید فیلم‌های معناگرا، تاریخی و ارزشی، نگاه فیلم سازان جهان را به خود خیره کردند و توجه آن‌ها را به استعدادهای بی نظیر ایرانی پیش از پیش جلب کند.

سال 1384 شعارهای اول انقلاب با سر کار آمدن دولت مکتبی وارزشی جناب آقای دکتر احمدی نژاد زنده شد و فعالان فرهنگ و هنر اسلامی بر این باور بودند که دوباره سینمای ایران، هویت اصیل ایرانی واسلامی خود راپیدا خواهد کرد.

برگزاری بیست و هفتمین جشنواره  فیلم فجر بهانه‌ای شد تا بعد از سه سال از عمر دولت مکتبی عملکرد سینمایی ارشاد را بررسی کنیم

1.     مهمترین مولفه سینمایی این دولت رویکرد ارزشی و حمایت از جشنواره های معناگرااست .

2.     کمک وحمایت از سالن های سینمای غیر فعال و ورشکسته کشور جهت راه اندازی وفعال کردن آنان وتجهیز یک سینمای استاندارد در هر استان .

3.     حمایت از تولید وآموزش تخصصی در دفاتر سینمای جوان کشور با رویکرد پرورش فیلم سازان جوان متعهد .

اما اتفاقاتی در جشنواره فیلم فجر افتاد که نشان از همسو نبودن وباور نداشتن متولیان امور سینمایی با شعارها ورویکردهای دولت نهم دارد  به سه مورد از این مسایل اشاره میکنم :

1.تجلیل از یک فعال سینمایی  والگو قرار دادن آن  دراین جشنواره به عنوان برگزیده مردمی  در  حالی که ایشان بهایی و از خانواده فعال در این فرقه منحرف است چه توجیهی برای متولیان امر  دارد ؟

2. اجازه اکران فیلم (درباره الی ) که درآن دخترکی نقش ایفا کرده است واو چندی پیش در فیلم هالیوودی بصورت ابزاری در راستای اهداف شوم آمریکایی حضور پیدا کردو بلافاصله در مراسمی با لباس مانکن آستین کوتاه و موهای مجعد وبرهنه مصاحبه نمود وارزشها وقوانین اسلامی را زیر پا گذاشت .آیا این اجازه اکران چه مفهومی غیر از تناقض در رویکردها ی ارزشی است ؟

3. وضعیت برگزاری جشنواره وحضور فعالانه مانکن های سینمایی نشان از چیست ؟

به نظر میرسد مشکل در عرصه سینمای کشور بیش از این مسایل باشد  در اینجا فهرست وار نکاتی را به عنوان دغدغه دلسوزان فرهنگی  که گوشه وکنار مطرح میشود را بیان میکنم :

1)    نبود مدیریت هوشمند جهت پرورش فیلم‌سازان جوان با نگاه عمیق انقلابی و اسلامی.

2)    عدم حمایت از فیلم سازان متعهد برای تولید آثار فاخر .

3) عدم نظارت بر تولیدات سینمایی به خاطر وجود ابتذال نوین در سینماوتساهل وتسامح در صدور مجوز ها.

4) عدم ارائه استراتژی دقیق برای مؤسسات رسانه‌های تصویری

5) اجازه اکران عمومی فیلم‌های گیشه‌ای با الگو گرفتن از فیلم‌های غربی.

6) اجازه اکران فیلم‌های فمینیستی و تبلیغ گسترده آن. 

 سه‏شنبه 22/11/1387

مطالب مرتبط:

 متن کامل بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با کارگردانان سینما

نظرات کاربران ()